
Każdy opiekun psa usłyszał przynajmniej raz o ryzyku skrętu żołądka u pupila. Szczególny niepokój wywołuje on u opiekunów psów ras dużych i olbrzymich. Czym naprawdę jest skręt żołądka i czy można go uniknąć?
Skręt żołądka to stan, w którym żołądek psa wypełnia się gazem lub powietrzem, a następnie obraca się, uniemożliwiając prawidłowy przepływ pokarmu i krwi. Szereg patofizjologicznych procesów skutkuje nagłym, nieprawidłowym ułożeniem żołądka w jamie brzusznej. To bardzo niebezpieczna sytuacja!
Czy mój pies jest narażony na skręt żołądka?
Niestety, skręt żołądka może wystąpić u każdego psa. Istnieją jednak pewne rasy, które są bardziej narażone ze względu na ich anatomię, temperament i inne czynniki genetyczne. Zalicza się do nich przede wszystkim rasy duże i olbrzymie, jak dogi, owczarki niemieckie czy bernardyny. Dodatkowo rasy o głębokiej klatce piersiowej, jak setery irlandzkie czy wyżły weimarskie, często dosięga ten problem ze względu na większą przestrzeń dla żołądka do wykonania obrotu. Również starsze psy są w grupie większego ryzyka, przede wszystkim ze względu na postępujące starzenie się i zachodzące zmiany w funkcjonowaniu organizmu.
Za psy szczególnie narażone na skręt żołądka uważa się także psy o wysokim poziomie energii oraz psy łapczywe w spożywaniu jedzenia. Te pierwsze mają skłonność do podejmowania intensywnych aktywności fizycznych po posiłkach, co nie służy procesom trawiennym. Z kolei łapczywe jedzenie to także połykane powietrze, co może zwiększać ryzyko wystąpienia skrętu żołądka.
Skąd mam wiedzieć, że mój pies ma skręt żołądka?
Objawy skrętu żołądka są nagłe. Mogą wystąpić niespodziewane zachowania agresywne, pies może odczuwać ogromny niepokój i nie móc znaleźć sobie miejsca. Najczęściej obserwowane są nieefektywne próby wymiotów, nadmierne ślinienie się, niemożność położenia się. Zdarza się, że skrętowi żołądka towarzyszą nietypowe dźwięki z układu pokarmowego, sinica dziąseł czy szybki puls. Pies odczuwa ból brzucha, może więc próbować lizać lub gryźć ten obszar lub przyjmować charakterystyczną pozycję bólową, tj. zamieranie w ukłonie.
Co mam zrobić, gdy zaobserwuję takie objawy?
Skręt żołądka jest stanem zagrożenia życia psa, dlatego nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii! Pies z podejrzeniem skrętu żołądka musi jak najszybciej otrzymać specjalistyczną pomoc medyczną. Lekarz postawi diagnozę na podstawie badania fizycznego oraz badań obrazowych, jak RTG czy USG. Leczenie zwykle obejmuje stabilizację stanu psa, uwalnianie gazu z żołądka, a czasem także chirurgiczne poprawienie położenia żołądka. Zachowaj spokój i stosuj się do poleceń lekarza weterynarii.
Jak mogę uniknąć skrętu żołądka u mojego psa?
- Zmniejsz ilość karmy i wody podawanej na raz. Podawanie całości dobowej dawki w jednym dużym posiłku zwiększa ryzyko skrętu żołądka. Zamiast tego podziel codzienną porcję karmy na 2-3 mniejsze posiłki i karm psa regularnie w ciągu dnia. Kontroluj również ilość spożywanej przez psa na raz wody, aby uniknąć nadmiernego napełnienia żołądka.
- Unikaj intensywnego wysiłku fizycznego po posiłkach. Nie zabieraj psa bezpośrednio przed i po jedzeniu na długi spacer. Zamiast tego zachęć go odpoczynku, zanim będzie mógł cieszyć się aktywnością. Możesz podać mu na deser gryzak dentystyczny WHIMZEES. Pamiętaj, że gryzienie, lizanie i żucie pomaga psom się wyciszyć. Po spożyciu gryzaka wiele psów wybierze drzemkę.
- Wybierz odpowiednie miski. Jeśli wiesz, że Twój pies je bardzo łapczywie, spowolnij ten proces. Możesz wykorzystać interaktywne zabawki na karmienie, jednak na co dzień sprawdzi się miska z wkładem spowalniającym jedzenie. Zobacz naszą miskę z wyjmowaną wkładką spowalniającą, którą możesz używać zarówno z miską, jak i zupełnie solo: KLIK.
- Obserwuj zachowanie swojego psa. Pamiętaj, aby śledzić zachowanie swojego psa po jedzeniu. Jeśli zauważysz nietypowe objawy, skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
Pamiętaj!
Skręt żołądka u psa to stan, który należy potraktować bardzo poważnie. Musisz być świadomy/a objawów i bacznie obserwować pupila. Regularne monitorowanie zachowania swojego psa, znajomość czynników ryzyka oraz natychmiastowa reakcja w przypadku wystąpienia podejrzanych objawów mogą pomóc w szybkim zdiagnozowaniu i leczeniu, a to może uratować życie Twojego psa.