Karmy monobiałkowe cieszą się coraz większą popularnością wśród miłośników psów. Kiedy ich wybór jest wskazany dla pupila? W jakich sytuacjach sprawdza się karma monobiałkowa dla psa? Czy pies aktualnie żywiony monobiałkowo musi być żywiony nią już zawsze? Na te i inne pytania odpowiadamy w poniższym artykule.
Karma monobiałkowa – co to znaczy?
Karma monobiałkowa to karma, w której znajduje się wyłącznie jedno źródło białka zwierzęcego. Inaczej nazywa jest także karmą jednobiałkową lub monoproteinową.
Kiedy zdecydować się na karmę monobiałkową dla psa?
Jeśli u Twojego pupila występują poniższe problemy, warto rozważyć wprowadzenie karmy monobiałkowej. Mimo to, każdy z poniższych objawów niezwłocznie skonsultuj z lekarzem weterynarii:
- problemy dermatologiczne,
- wymioty,
- nawracające biegunki,
- wzdęcia,
- alergie pokarmowe,
- nietolerancje pokarmowe.
Jakie są zalety karm monobiałkowych?
Karmy monobiałkowe świetnie sprawdzają się u psów o wrażliwych układach pokarmowych, mających skłonność do nawracających biegunek czy generalnie trudności trawiennych. Są także nieocenione w diagnostyce alergii i nietolerancji pokarmowych. W łatwy sposób pozwalają opiekunowi przeprowadzić pełnowartościową dietę eliminacyjną, bez konieczności samodzielnego komponowania posiłków, obarczonej ryzykiem niedoborów składników odżywczych.
Jak wybrać odpowiednią karmę monobiałkową dla psa?
Wybierając karmę monobiałkową dla pupila, zawsze sprawdzaj etykiety. Koniecznie zobacz, na co zwrócić uwagę.
1. Zbilansowany skład
W pierwszej kolejności upewnij się, że wybrana przez Ciebie karma monobiałkowa na pewno jest karmą pełnoporcjową. W przypadku żywienia psa jednym rodzajem białka kluczowe jest właściwe zbilansowanie pokarmu. Jeśli istnieje potrzeba stosowania diety monoproteinowej, zdecydowanie łatwiej zdać się na karmy gotowe niż podejmować się samodzielnego gotowania. Dlaczego?
Każde źródło białka różni się zestawem budujących je aminokwasów. Ich proporcje wyglądają inaczej w kurczaku, inaczej w wołowinie, a jeszcze inaczej w rybie. Aby zapewnić zwierzakowi niezbędne aminokwasy w odpowiednich proporcjach, konieczne jest ich zbilansowanie. Producent karmy dla zwierząt wie, jak to zrobić. Dlatego żywiąc zwierzaka gotową karmą monobiałkową, masz pewność, że nie doprowadzisz do niedoborów żywieniowych u pupila.
2. Bez zbóż
W przypadku psów z wrażliwym układem pokarmowym lub nietolerancjami pokarmowymi, warto wybierać karmy monobiałkowe, które w swoim składzie nie zawierają zbóż. Zdecydowanie korzystniej postawić na owoce i warzywa jako źródła węglowodanów. W linii ACANA Singles są to m.in. dynia i dynia piżmowa doskonale regulujące pracę układu pokarmowego.
3. Bez sztucznych dodatków
Sztuczne aromaty, konserwanty, barwniki i wzmacniacze smaku mogą podrażniać układ trawienny, co w przypadku wrażliwych psów nie jest pożądane. W kuchni w której powstaje jedzenie ACANA nie dodajemy sztucznych dodatków.
4. Dodatek wartościowych składników
Poza odżywczymi owocami i warzywami, warto szukać w składzie karm monobiałkowych dodatku tonizujących ziół. W formułach ACANA Singles znajdują się np.:
- ostropest plamisty – antyoksydant m.in. regulujący proces trawienia, zwiększający zdolność regeneracji wątroby;
- kurkuma – o działaniu przeciwzapalnym, antynowotworowym, wspomagająca pracę wątroby;
- korzeń cykorii – źródło inuliny, czyli prebiotycznego włókna.
Czy mój pies musi być żywiony karmą monobiałkową już zawsze?
Niekoniecznie. Wiele zależy od tego, z jakimi problemami zmaga się Twój pupil. Wiele problemów żołądkowo-jelitowych da się ustabilizować pod czujnym okiem lekarza weterynarii. W takich przypadkach istnieje spora szansa, że po okresie kuracji dietą monoproteinową z odpowiednio dobranymi lekami, Twój pupil ponownie będzie mógł cieszyć się zróżnicowaniem mięs w misce.
W przypadku alergii lub nietolerancji pokarmowej na dany rodzaj składnika, również istnieje prawdopodobieństwo, że Twój pupil ostatecznie powróci do żywienia karmami o bardziej zróżnicowanym składzie. Kluczowe jest poznanie alergizującego składnika (oraz innych składników mogących powodować reakcje krzyżowe) i wyeliminowanie go z diety pupila, poszukując karm bez jego obecności w składzie.
