Jak zmienia się ciało psa z wiekiem? Nie widzisz tego gołym okiem!
Starzejący się pies to nie tylko siwe włosy na pysku, mniejszy apetyt i spokojniejsze tempo spaceru. To przede wszystkim cały zestaw fizjologicznych i behawioralnych zmian, które zachodzą w organizmie psa niewidocznie dla oka, ale mają ogromny wpływ na jego zdrowie, samopoczucie i potrzeby żywieniowe. Zrozumienie, jak zmienia się ciało psa z wiekiem, pozwala lepiej wspierać swojego pupila i zapewnić mu długie, komfortowe życie.
Warto wiedzieć, że opieka nad psem seniorem wymaga dostosowania diety, aktywności fizycznej i regularnych badań. Każdy pies starzeje się inaczej, ale istnieją pewne wspólne procesy, które dotyczą wszystkich ras.
Spowolnienie metabolizmu
To jeden z najwcześniejszych i najważniejszych procesów zachodzących u starszych psów. Metabolizm psa seniora spowalnia, a organizm zaczyna wolniej przetwarzać energię. Jednocześnie może słabiej trawić niektóre składniki pokarmowe, zwłaszcza tłuszcze. Dlatego tak ważne jest, aby wiedzieć, jak wspierać psa seniora, by utrzymać jego zdrowie, odporność i energię życiową.
Badania pokazują, że psy seniorzy potrzebują wysokiej jakości, łatwo strawnego białka. Choć zapotrzebowanie energetyczne spada o około 20%, nie oznacza to, że karma powinna być uboga. Karma dla psów starszych powinna zawierać mniej kalorii, ale więcej wartościowych składników odżywczych: wysokostrawne białko, kwasy tłuszczowe omega-3 wspierające stawy i serce oraz prebiotyki poprawiające pracę jelit.
Cichy spadek formy układu nerwowego i funkcji poznawczych
Podobnie jak u ludzi, u psów wraz z wiekiem zaczynają zachodzić zmiany neurodegeneracyjne, zwłaszcza w rejonach mózgu odpowiedzialnych za pamięć, orientację i zachowania społeczne. Badania MRI u starszych psów pokazują atrofię kory mózgowej, poszerzenie komór mózgowych oraz spadek objętości płatów czołowych i hipokampa.
Objawy, na które warto zwrócić uwagę to m.in. zagubienie, nocne pobudki, słabsza reaktywność na bodźce. To mogą być symptomy zespołu poznawczego CCD, a nie wyłącznie „upór staruszka”.
Ta sama waga, ale z utratą masy mięśniowej i siły
Proces nazywany sarkopenią (czyli utraty masy mięśniowej wraz z wiekiem) często zachodzi bez spadku wagi, bo tłuszcz zastępuje mięśnie. To oznacza, że pies może wyglądać „tak samo”, a być słabszy, mniej zwinny i bardziej narażony na kontuzje. Badania z wykorzystaniem ultrasonografii i tomografii komputerowej (2012) potwierdzają utratę masy mięśniowej u starszych labradorów, mimo, że wciąż wyglądają one na prawidłowo zbudowane. Utrata beztłuszczowej masy mięśniowej rozpoczyna się już około 6. roku życia psa i według badaczy wiąże się z gorszą jakością życia oraz większym ryzykiem chorób. Zdarza się, że sarkopenia występuje z kacheksją, czyli znacznym spadkiem masy ciała, zarówno masy mięśniowej, jak i tłuszczowej oraz zwiększonym katabolizmem białek. Wówczas zmiany u psa widoczne są gołym okiem – mamy do czynienia z wyniszczeniem organizmu. Skutkuje to gorszym trawieniem, słabszą odpornością i większym zużyciem energii.
Nie zapominaj, że..
Warto monitorować stan mięśni psa i działać już przy pierwszych oznakach spadku masy mięśniowej w konsultacji z lekarzem weterynarii i zoofizjoterapeutą. Odpowiednia dawka ruchu, dostosowana do wieku i stanu zdrowia psa, jest niezbędna, aby utrzymać sprawność fizyczną lub opóźnić jej spadek. Dodatkowo warto decydować się na jedzenie bogate w łatwo przyswajalne białko, np. drób lub ryby oraz dodatki wspierające mięśnie, jak L-karnityna i kwasy tłuszczowe omega-3.
Spadek odporności a zmiana flory jelitowej
Starzejący się pies może mieć uboższą mikroflorę w jelitach, a to oznacza gorsze przyswajalnie składników odżywczych, większą podatność na stany zapalne i spadek odporności. Badania nad mikrobiomem psów (2020) pokazują, że wraz z wiekiem spada liczba bakterii produkujących krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA). Te związki są fundamentem zdrowia jelit ponieważ wspierają regenerację nabłonka, chronią przed stanami zapalnymi i pomagają w stabilizacji metabolizmu. Tłumaczy to, dlaczego starsze psy częściej mają problemy trawienne i mogą wymagać diety wspierającej florę jelitową.
Dieta powinna więc być wzbogacona o probiotyki (np. Enterococcus faecium), prebiotyki (błonnik z warzyw) i cechować się niskim ładunkiem glikemicznym.
Serce i stawy – zmiany bez bólu?
Starsze psy często nie pokazują, że coś je boli – aż do momentu zaawansowanych zmian. Choroby serca, zwyrodnienia stawów – to wszystko może rozwijać się po cichu, dlatego warto działać profilaktycznie. W literaturze weterynaryjnej od lat podkreśla się, że psy z chorobą zwyrodnieniową stawów często nie kuleją, lecz mają subtelne objawy behawioralne, jak niechęć do ruchu, drażliwość, spadek koncentracji czy unikanie kontaktu.
Podobnie działają zmiany kardiologiczne. Najczęstsza choroba serca u psów – zwyrodnienia zastawki mitralnej – nie przynosi w pierwszej chwili spektakularnych objawów. To często nietolerancja wysiłku, dyskretny kaszel i subtelne zmiany zachowania. Dlatego należy pamiętać, że zmiany w sercu psa zaczynają się zwykle dużo wcześniej niż objawy kliniczne. Ważna jest odpowiednia podaż kwasów tłuszczowych omega-3, L-karnityny i kontrola masy ciała.
Co możesz zrobić jako opiekun starszego psa?
Wspierając starszego psa, nie chodzi o przeprowadzanie rewolucji w jego życiu, lecz o dostosowanie codziennej opieki do zmian, których nie widać na pierwszy rzut oka.
Zadbaj o trzy filary:
- Ruch – dostosowany do możliwości, ale regularny!
- Sen i regeneracja – cichy kąt, wygodne legowisko, mniej hałasu.
- Żywienie – wysoko przyswajalne białko, odpowiednia kaloryczność, probiotyki i kwasy tłuszczowe omega-3.
ACANA pomoże Ci zadbać o seniora!
Receptura ACANA Senior i inne bogate w mięso z ryb lub jagnięciny są doskonałym wsparciem dla psich seniorów. Dzieje się tak ponieważ charakteryzują się wysoką strawnością białka, zawierają naturalne źródła glukozaminy i chondroityny, kwasy omega-3 i probiotyki wspierające mikroflorę. Receptury ACANA cechują się przy tym względnie niską zawartością węglowodanów.
Jeśli masz starszego psa, zadaj sobie pytanie: czy jego dieta wspiera to, czego nie widać? Na zmiany zawsze jest dobry czas. ACANA pomoże Ci poprawić jakość wspólnego bycia podczas jesieni życia Twojego psiego przyjaciela.
Źródła:
Brown, D. C. Association between pain and behavior in dogs with osteoarthritis. Journal of the American Veterinary Medical Association, 2014. 245(12).
Freeman L.M. Cachexia and sarcopenia: emerging syndromes of importance in dogs and cats. J Vet Intern Med. 2012. 26(1).
Hutchinson D., Sutherland-Smith J., Watson A.L., Freeman L.M. Assessment of methods of evaluating sarcopenia in old dogs. American Journal of Veterinary Research. 2012. 73(11).
McGrath A. P., Hancock L., Stiers C. A., Brejda J., Morris E. M. Retrospective analysis of dual-energy x-ray absorptiometry data demonstrates body composition changes with age in dogs and cats. American Journal of Veterinary Research, 2024. 85(12).
Pilla R., Suchodolski J.S., The Role of the Canine Gut Microbiome and Metabolome in Health and Gastrointestinal Disease, Front. Vet. Sci. 2020. 14(6).
Pugliese M., Carrasco J. L., Gomez-Anson B., Andrade C., Zamora A., Rodríguez M. J., Mascort J., Mahy N. (2010). Magnetic resonance imaging of cerebral involutional changes in dogs as markers of aging: an innovative tool adapted from a human visual rating scale. Veterinary journal. 2010. 186(2).
Tapp P. D., Siwak C. T., Gao F. Q., Chiou J. Y., Black S. E., Head E., Muggenburg B. A., Cotman C. W., Milgram N. W., Su M. Y. Frontal lobe volume, function, and beta-amyloid pathology in a canine model of aging. The Journal of neuroscience : the official journal of the Society for Neuroscience, 2004. 24(38).
