Sprzątanie po swoim pupilu ma same zalety. Po pierwsze dokładamy własną cegiełkę do poprawy stanu środowiska naturalnego. Po drugie – redukujemy zagrożenie epidemiologiczne dla innych zwierząt i nas samych. Wreszcie – codzienne zbieranie psich odchodów powoduje, że mamy szansę się im dokładnie przyjrzeć. Dzięki temu możemy wcześnie odkryć niepokojące sygnały świadczące o tym, że z naszym pupilem dzieje się coś niedobrego. Co zatem powinno nas zaniepokoić w psiej kupie?
Czy istnieje kupa idealna?
Cechy osobnicze psa mogą obejmować również charakterystyczny dla danego psa typ odchodów. Każdy pies jest bowiem inny. Nie należy spodziewać się, że psi kał psów ras dużych i olbrzymich będzie wyglądał dokładnie tak samo, jak psów ras małych czy miniaturowych. Podobnie, psy żywione odmiennymi dietami nie będą miały podobnej kupy.
Co do zasady jednak zdrowe psie odchody powinny spełniać kilka kryteriów. Po pierwsze, kał powinien być uformowany. Oznacza to, że zbyt rzadkie odchody powinny nas zaniepokoić. Jeszcze większym powodem do niepokoju jest permanentna biegunka. Stanowi ona zagrożenie dla zdrowia psa (odwodnienie organizmu) i wymaga interwencji weterynaryjnej. Dodatkowo konsystencja powinna być zbliżona do plasteliny: zwarta, wilgotna, niełamiąca się przy podniesieniu.
Ważny jest również kolor kału. Oczekiwanym kolorem jest kolor brązowy. Przy diecie wysokomięsnej odcień brązu może być bardzo ciemny. Także zapach psiej kupy jest dla nas sygnałem ostrzegawczym. Zapach powinien być łagodny i średnio intensywny, tzn. wyczuwalny, ale nieprzytłaczający.
Warto także zwracać uwagę na wielkość odchodów. Kupy o dużej objętości mogą świadczyć o niewystarczającej strawności przyjmowanego przez psa pokarmu. Jeśli pies spożywa dużo jedzenia i jednocześnie robi duże kupy, jest to dla nas sygnał o nieodpowiedniej diecie. Przy odpowiednim jedzeniu, bogatym w składniki odżywcze o wysokiej biodostępności i strawności, odchody psa powinny być relatywnie nieduże.
Problemem jest nie tylko sytuacja, gdy odchody psa odbiegają od wyznaczonych ram. Równie niepokojące jest, gdy pies nie wydala kału. Sytuacja, gdy pies nie może zrobić kupy wymaga szybkiej interwencji u lekarza weterynarii. Zatwardzenie trwające dwie doby i więcej są bezwzględnym wskazaniem do badania stanu zdrowia pupila.
Co niepokojącego możesz zauważyć w psiej kupie?
Pasożyty
Wbrew obiegowej opinii, dostrzeżenie gołym okiem pasożytów bytujących w przewodzie pokarmowym psa jest niezwykle trudne. Większość jaj, również pierwotniaków pozostaje niewidoczna dla oka opiekuna. Dostrzeżenie “na oko” psiej glisty lub członów tasiemca wymaga natychmiastowej konsultacji weterynaryjnej i rozpoczęcia odrobaczania psa. To, co jest widoczne dla człowieka, to już dorosłe postaci pasożytów. Ich obecność powoduje robaczyce – choroby wywoływane przez pasożyty, które bytują w przewodzie pokarmowym psa.
Robaczyce (np. tasiemczyca, glistnica) powodują uszkodzenia błony śluzowej jelit i żołądka. Oddziałują na cały organizm psa poprzez wzmożony apetyt (a w późniejszym etapie zarobaczenia jego utratę), pojawienie się uporczywych biegunek lub zaparć, wymiotów i ogólnego osłabienia. W zaawansowanym stadium robaczycy u psa dostrzec można nabrzmiały brzuch, najbardziej widoczny wśród szczeniaków.
Pasożyty mogą także oddziaływać na układ neurologiczny powodując istotne zmiany w zachowaniu pupila. Nieleczona robaczyca może doprowadzić do śmierci, dlatego tak ważne jest, aby regularnie odrobaczać psa, a w przypadku dostrzeżenia niepokojących objawów udać się na konsultacje weterynaryjną. Nigdy nie dobieramy preparatów odrobaczających samodzielnie. Również dawkowanie należy ustalić z lekarzem weterynarii. Zbyt intensywne podawania preparatów odrobaczających może bowiem doprowadzić do zatrucia organizmu i śmierci psa.
Krew
Obecność świeżej krwi w kale jest bardzo niepokojąca. Wskazuje, że mamy do czynienia z krwawieniem wewnątrz organizmu – najczęściej w jelicie grubym. Powody takiego stanu rzeczy mogą być różne, jednak każdy z nich wymaga szybkiej interwencji lekarza weterynarii.
Krew w stolcu może pojawić się między innymi w efekcie zapalenia okrężnicy, parwowirusowego zapalenia jelit, polipa odbytnicy, nowotworów jelita grubego, krwotocznego zapalenia jelit i żołądka, eozynofilowego zapalenia jelit, a także obecności ciał obcych w przewodzie pokarmowym psa.
Śluz
Śluz w kale wiąże się głównie z patologiami okolicy jelita grubego, a także obecnością pasożytów jelitowych. Może oznaczać podrażnione jelita, ale także – zwłaszcza śluz w kolorze żółtym – problemy z trzustką. Może być przez to także symptomem nietolerancji bądź alergii pokarmowej psa na składnik/ki, które znajdują się w jego diecie. Wówczas należy, stosując dietę eliminacyjną, ocenić który składnik pożywienia może mieć potencjał alergiczny na psa, a następnie usunąć go całkowicie z jego diety. Pojawiający się w kale śluz może sygnalizować “zwykłe” problemy trawienne (związane np. z przekarmieniem), lecz jeśli utrzymuje się dłużej niż 1-2 dni, należy udać się do przychodni weterynaryjnej.
Każda zmiana w psiej kupie może być oznaką kłopotów
Poza poszukiwaniami w psiej kupie pasożytów, krwi i śluzu, powinniśmy mieć świadomość, że w rzeczywistości ważna jest każda zmiana kału. Jeżeli pies oddaje stolec zupełnie inny niż dotychczas (i wykluczamy zmiany w diecie, które mogły na to wpłynąć), powinien być to dla nas czytelny komunikat o konieczności wizyty u specjalisty.
Każda zmiana konsystencji, koloru, zapachu powinna skłonić nas do interwencji. Obserwować musimy więc swojego psa codziennie, tak jak musimy każdego dnia zwracać uwagę na jego odchody. Nie jest to zadaniem trudnym, gdy sprząta się po swoim psie. Wśród wielu powodów zbierania psich odchodów, ten właśnie bywa najczęściej eksponowany przez miłośników zwierząt. Codzienne zbieranie kupy umożliwia nam ciągłą obserwację stanu zdrowia psa i zwiększa szansę na natychmiastową reakcję w przypadkach podejrzeń problemów zdrowotnych.
Sprzątaj kupę swojego psa z EARTH RATED. Obserwuj stan jego zdrowia. Reaguj szybko.
Pamiętaj również, że jeśli Twój pies nie może zrobić kupy, koniecznie udaj się z nim do lekarza weterynarii, który zweryfikuje, co jest przyczyną zatwardzenia u psa.
